Als de moederpoes zwanger is, houd ik haar goed in de gaten.
Eet en drinkt ze goed, is ze niet misselijk, en meer van dat soort dingen.

Een poes is 9 weken zwanger maar de meeste Britten bevallen iets later.
Vanaf het moment dat ze bijna is uitgeteld vind ik het oppassen geblazen.
Ik houdt haar extra in de gaten want wil natuurlijk bij de bevalling zijn.
Alles staat klaar, we hebben een soort kraammandje waar alles in zit. Zo kunnen
we de moeders of kittens helpen daar waar het nodig is.

Als het eerste kitten is geboren laat ik eerst de moederpoes haar gang gaan en als
zij klaar is neem ik het kitten even bij haar weg. Ik controleer of alles goed is,
weeg het kitten en kijk of het een kater of een poesje is. Dit doe ik bij alle kittens.
Ik merk ze allemaal met nagellak op de teennageltjes zodat ik weet wie wie is.

Het wegen doe ik daarna ieder dag om ongeveer dezelfde tijd.
Ik weet dan of ze goed aankomen. Soms is het ene kitten net even iets sterker en
drukt een andere weg zodat het dan niet goed groeit. Ik ben er dan snel genoeg
bij zodat ik een handje helpen kan. Ik leg het kleintje dan steeds bij de moeder aan
en zorg ervoor dat de anderen haar niet wegdrukken. Als dit niet lukt,
dan kan ik altijd de fles of de sonde bijgeven maar het liefst heb ik dat de moederpoes
het alleen doet en dat is ook meestal het geval.

Tuseen de 7 en 10 dagen gaan hun oogjes open, iets wat een heel grappig gezicht is.
Soms is er maar een oogje open en dan ook nog maar voor de helft en je kunt je wel
indenken hoe ze er dan uitzien.

De eerste 2 weken liggen de kittens in een soort kraambed. Deze bak is lekker diep zodat moederpoes zich veilig en op haar gemak kan voelen. Op deze manier liggen de kittens lekker beschut en niet in de tocht en ze liggen heerlijk zacht. Het kraambed staat in een hele grote bench die ik kan afsluiten als dat nodig is. Na twee weken wordt het kraambed vervangen door een heerlijk mandje. Nu kunnen de kittens rondlopen en beetje bij beetje de wereld ontdekken.

Rond drie weken begin ik met bijvoeren. Ikzelf ben geen voorstander van pap. In de natuur krijgen
ze dit ook niet en meestal vinden kittens dit ook niet lekker.

Langzaam geef ik ze beetjes met lamshart. Dit gaat door de staafmixer, verdund met gekookt water.
Langzaam kunnen hun maagjes dan wennen an iets anders dan moedermelk. Op het moment dat ze iets anders gaan eten dan melk begin ik aan het zindelijk maken. Eigenlijk gaat dit vanzelf maar voor mijn gevoel gaat het zo sneller. Als ze namelijk helemaal zindelijk zijn mogen ze vrij door het huis lopen. Dit mag voor die tijd ook wel maar elke keer even.
Als een kitten nodig moet, moet er natuurlijk wel een kattenbakje in de buurt zijn. Als ze eenmaal rond de 5 a 6 weken oud zijn en al rondlopen is het echt oppassen geblazen.
De hele dag moet je opletten waar je loopt, waar je gaat zitten en of ze zich niet ergens in verstoppen.

Het is altijd feest en de televisie staat hier erg weinig aan. Want zeg eens eerlijk: wat is er leuker dan die heerlijke, ondeugende bolletjes wol te zien opgroeien????